-
1 medicus [1]
1. medicus, a, um (medeor), I) heilend, heilsam, zum Heilen gehörig, -dienlich, medizinisch, A) adi.: manus, Verg.: ars, Heilkunst, Ov.: vis, Plin.: calor, Solin.: digitus, der Goldfinger, Plin. – B) subst.: 1) medicus, ī, m., a) (verst. digitus), der Goldfinger (griech. δάκτυλος ἰατρικός), Cornif. rhet. 3, 33. – b) der Arzt, Wundarzt, auricularius, iumentarius, Inscr.: medicus unus palatinus, Palastarzt, kaiserl. Leibarzt, Lampr. Alex. Sev.: medicus suus domesticus, Augustin.: medicus domesticus et familiaris, Sen.: peritus medicus et suae domui familiarissimus, Augustin.: vulnerum, Plin.: pecorum, Varro: legionis, Inscr.: bonus, malus, Cic.: medici inscii imperitique, Cic.: medicum arcessere, Plaut.: medicum adhibere (verst. morbo), Cic.: medicum ad aegrum adducere, Cic.: aegro medicum admovere, Suet.: medicos cogere, Cic.: medico honorem (Honorar) habere, Cic.: medico reddere honorem suum, Augustin. – 2) medica, ae, f., a) die Ärztin, Apul. met. 5, 10. Corp. inscr. Lat. 6, 9614 u. 9616. – b) die Hebamme, Donat. Ter. Andr. 3, 2, 1. Ambros. epist. 5, 9. – 3) medica, ōrum, n., Heilkräuter, offizinelle Kräuter, Plin. 19, 89. – II) zauberisch, Sil. 3, 300.
-
2 medicus
1. medicus, a, um (medeor), I) heilend, heilsam, zum Heilen gehörig, -dienlich, medizinisch, A) adi.: manus, Verg.: ars, Heilkunst, Ov.: vis, Plin.: calor, Solin.: digitus, der Goldfinger, Plin. – B) subst.: 1) medicus, ī, m., a) (verst. digitus), der Goldfinger (griech. δάκτυλος ἰατρικός), Cornif. rhet. 3, 33. – b) der Arzt, Wundarzt, auricularius, iumentarius, Inscr.: medicus unus palatinus, Palastarzt, kaiserl. Leibarzt, Lampr. Alex. Sev.: medicus suus domesticus, Augustin.: medicus domesticus et familiaris, Sen.: peritus medicus et suae domui familiarissimus, Augustin.: vulnerum, Plin.: pecorum, Varro: legionis, Inscr.: bonus, malus, Cic.: medici inscii imperitique, Cic.: medicum arcessere, Plaut.: medicum adhibere (verst. morbo), Cic.: medicum ad aegrum adducere, Cic.: aegro medicum admovere, Suet.: medicos cogere, Cic.: medico honorem (Honorar) habere, Cic.: medico reddere honorem suum, Augustin. – 2) medica, ae, f., a) die Ärztin, Apul. met. 5, 10. Corp. inscr. Lat. 6, 9614 u. 9616. – b) die Hebamme, Donat. Ter. Andr. 3, 2, 1. Ambros. epist. 5, 9. – 3) medica, ōrum, n., Heilkräuter, offizinelle Kräuter, Plin. 19, 89. – II) zauberisch, Sil. 3, 300. -
3 medicus
1.mĕdĭcus, a, um [medeor], of or pertaining to healing, healing, curative, medical (as adj., poet. and in post-Aug. prose).I.Adj.:* B.medicas adhibere manus ad vulnera,
Verg. G. 3, 455:ars,
Ov. Tr. 5, 6, 12:potus,
Nemes. Cyn. 222:vis,
Plin. 36, 27, 69, § 202:salubritas,
id. 5, 16, 15, § 72:usus,
id. 22, 25, 81, § 163: digitus, the next to the little finger (cf. medicinalis), id. 30, 12, 34, § 108. —Transf., magical:II.Marmaridae, medicum vulgus, ad quorum tactum mites jacuere cerastae,
Sil. 3, 300.—Subst.:A.mĕdĭcus, i, m.1.A medical man, physician, surgeon (class.):2.medicus nobilissimus atque optimus quaeritur,
Cic. Clu. 21, 57:medicum arcessere,
Plaut. Men. 5, 2, 122:admovere aegro,
Suet. Ner. 37:vulnerum,
a surgeon, Plin. 29, 1, 8, § 22: caeduntur tumidae medico ridente mariscae, Juv. 2, 13; cf.:medicus ait se obligasse crus fractum Aesculapio, Apollini autem bracchium,
Plaut. Men. 5, 3, 9:MEDICVS CLINICVS, CHIRVRGVS, OCVLARIVS,
Inscr. Orell. 2983:AVRICVLARIVS,
ib. 4227:IVMENTARIVS,
ib. 4229; cf.:medici pecorum,
Varr. R. R. 2, 7 fin.:LEGIONIS,
Inscr. Orell. 448; 4996:DVPLARIVS TRIREMIS,
ib. 3640:instrumentum medici,
Paul. Sent. 3, 6, 62.—Prov.:medice, cura teipsum,
Vulg. Luc. 4, 23.—The finger next the little finger, Gr. daktulos iatrikos, Auct. Her. 3, 20, 33.—B.mĕdĭ-ca, ae, f., a female physician (post-class.), App. M. 5, p. 363 Oud.; Inscr. Orell. 4230 sq.; Inscr. Grut. 635, 9; 636, 1 sq.—Also, a midwife, Interpr. Paul. Sent. 2, 24, 8; Ambros. Ep. 5.—C.mĕdĭca, ōrum, n., medicinal herbs, Plin. 19, 5, 27, § 89.2.Mēdĭcus, a, um, v. Medi, II. B. -
4 medicus
I a, um [ medeor ]врачебный, целебный, исцеляющий (manus V; ars O; vis PM)(digĭtus) m. PM — безымянный палецII medicus, ī m.1) лекарь, врач, хирург ( medicum ad aegrum adducere C)m. pecorum Vr — ветеринарный врач2) безымянный палец PMIII Medicus (Mēdus), a, um [ Medi ]мидийский, перен. персидский и ассирийский ( vestis Nep) -
5 Tierarzt
Tierarzt, veterinarius od. medicus pecorum (im allg.). – medicus equarius (Roßarzt).
-
6 medica
1.mĕdĭcus, a, um [medeor], of or pertaining to healing, healing, curative, medical (as adj., poet. and in post-Aug. prose).I.Adj.:* B.medicas adhibere manus ad vulnera,
Verg. G. 3, 455:ars,
Ov. Tr. 5, 6, 12:potus,
Nemes. Cyn. 222:vis,
Plin. 36, 27, 69, § 202:salubritas,
id. 5, 16, 15, § 72:usus,
id. 22, 25, 81, § 163: digitus, the next to the little finger (cf. medicinalis), id. 30, 12, 34, § 108. —Transf., magical:II.Marmaridae, medicum vulgus, ad quorum tactum mites jacuere cerastae,
Sil. 3, 300.—Subst.:A.mĕdĭcus, i, m.1.A medical man, physician, surgeon (class.):2.medicus nobilissimus atque optimus quaeritur,
Cic. Clu. 21, 57:medicum arcessere,
Plaut. Men. 5, 2, 122:admovere aegro,
Suet. Ner. 37:vulnerum,
a surgeon, Plin. 29, 1, 8, § 22: caeduntur tumidae medico ridente mariscae, Juv. 2, 13; cf.:medicus ait se obligasse crus fractum Aesculapio, Apollini autem bracchium,
Plaut. Men. 5, 3, 9:MEDICVS CLINICVS, CHIRVRGVS, OCVLARIVS,
Inscr. Orell. 2983:AVRICVLARIVS,
ib. 4227:IVMENTARIVS,
ib. 4229; cf.:medici pecorum,
Varr. R. R. 2, 7 fin.:LEGIONIS,
Inscr. Orell. 448; 4996:DVPLARIVS TRIREMIS,
ib. 3640:instrumentum medici,
Paul. Sent. 3, 6, 62.—Prov.:medice, cura teipsum,
Vulg. Luc. 4, 23.—The finger next the little finger, Gr. daktulos iatrikos, Auct. Her. 3, 20, 33.—B.mĕdĭ-ca, ae, f., a female physician (post-class.), App. M. 5, p. 363 Oud.; Inscr. Orell. 4230 sq.; Inscr. Grut. 635, 9; 636, 1 sq.—Also, a midwife, Interpr. Paul. Sent. 2, 24, 8; Ambros. Ep. 5.—C.mĕdĭca, ōrum, n., medicinal herbs, Plin. 19, 5, 27, § 89.2.Mēdĭcus, a, um, v. Medi, II. B. -
7 cteniatrus
Cteniatrus, pen. cor. Medicus iumentorum et pecorum, quem Columella et Varro Veterinarium vocant: Vulgus Mareschalum appellat. Marichault, qui guarist le bestail, principalement les chevaulx.
См. также в других словарях:
Leute — 1. A de richa Lüta werd ma nüd rüdig1. – Sutermeister, 143; Tobler, 371. In Appenzell: Von den reichen Leuten bekommt man nicht leere Hände. (Tobler.) 2. Albern Leut dienen nicht in die Welt. – Petri, II, 4. 3. Alberne Lüe sind ock Lüe. (Hannover … Deutsches Sprichwörter-Lexikon